Hoi iedereen!

Na twee weken op de Pandit Ramadharschool hebben we al veel geleerd en beleefd. De leerkrachten zijn steeds sympathieker en de leerlingen zijn echt lief. We hebben echter wel al minder leuke kantjes ontdekt ondertussen... We zijn nu twee weken ver in het schooljaar en nog steeds komen ouders langs in de hoop nog plaats te vinden voor hun kinderen. Vaak kunnen deze ouders zelf niet voldoende Nederlands om heel het gesprek met de directeur in het Nederlands te voeren dus gebeurt er een deel in het dialect. Woensdag kwamen een mama en haar dochtertje om nog een plaatsje op de school te bemachtigen, maar geen van beide kon Nederlands... Het meisje was ongeveer 10 jaar oud en zou naar het vierde leerjaar moeten overgaan, zonder een woord Nederlands te kennen. De directeur verwees hen door naar de inspectie, maar geen van beide begreep zijn uitleg. Deze mensen zijn 'Marrons' en komen uit het diepe binnenland van Suriname, waar ze een taal spreken die ook de mensen in de stad niet verstaan, het was dus moeilijk communiceren!

Een andere gebeurtenis die ons erg trof, was het uitdelen van brood dat de school voorziet voor de kinderen die dit het meest nodig hebben. Zo waren we getuige van een conversatie tussen leerkracht en een leerlinge waaruit bleek dat het meisje thuis geen eten had gekregen en ook niks mee had, omdat het geld op is.. Reeds zo vroeg in de maand, hadden haar ouders geen geld meer over.. In de klas waar we de brooduitdeling meemaakten, waren er 4 kinderen die niks mee hadden en brood kregen. Opvallend was dat ze dit eigenlijk niet willen aanvaarden waar al de andere leerlingen bij zijn, ze schaamden zich ervoor.

Wat onze bezigheden betreft, zijn we goed op weg! Na een paar dagen observeren, ontdekten we een doos vol met jeugdboeken in het kantoor van de directeur. Dit blek echter maar de eerste doos te zijn van een enorme voorraad boeken,waarvan de dozen nog niet open zijn geweest... We stelden voor om met deze enorme voorraad boeken klasbibliotheken op te starten, wat werd goedgekeurd door zowel leerkrachten als directeur! Maandag begonnen we dus met het uitpakken van al de boeken, deze te catalogiseren en te ordenen per niveau. Na drie dagen waren we door de stapel boeken heen, wat de directeur enorm verbaasde. We werkten namelijk aan een iets hoger tempo dan ze op de school gewend zijn :). Het enige dat ons nog rest, is het uitdenken van een uitleensysteem, het aanbrengen van kleurstickertjes op de rug van de boeken, de verdeling over de klassen en het bijstaan van de leerkrachten.


Vandaag was het officiële opening van het nieuwe schooljaar binnen de stichting schoolgemeenschap Arya Dewaker, de Hindoestaanse schoolgemeenschap waartoe onze school behoort. De leerlingen kregen een dagje vrij en samen met de leerkrachten en directeur trokken we naar een Hindoestaanse tempel waar de plechtigheid zou doorgaan. De plechtigheid begon met een Hindoestaans gebedsmoment, echt de moeite om dit mee te maken! Daarna volgden 5 sprekers, die elk een belangrijke functie hebben binnen de gemeenschap Arya Dewaker. Het gebeuren is zelfs op televisie geweest, waar we blijkbaar goed in beeld zijn geweest! (We waren ook de enige blanken op héél de zaal!) Spijtig genoeg hebben we het zelf (nog) niet gezien op televisie, maar het gedacht doet ook al veel ;)


Tot Blogs!

Aanvang eerste schoolweek

Hallo iedereen!

Na twee weken voorbereiden en enkele vergaderingen met de directeur en onderdirectrice was voor ons de eerste schooldag aangebroken! We werden voorgesteld aan de 13 leerkrachten afzonderlijk. De leerkrachten leken op het eerste zicht vriendelijk maar de ontmoeting verliep vrij geforceerd. Om 10 uur hielden we een gezamenlijke bijeenkomst met alle leerkrachten. We vertelden hen wat we de komende weken willen doen. Dit is onderzoeken hoe Nederlands aangeleerd wordt bij kinderen die een andere moedertaal hebben dan het Nederlands en hier adviezen bij te formuleren, ondersteuning te bieden, workshops organiseren en alternatieven te voorzien om zo een bijdrage te leveren aan het onderwijs in deze school. 

Desondanks we de bijeenkomst goed voorbereid hadden, verliep het wat stroef. De directeur vertelde dat dit komt door de schrik die de leerkrachten hebben van de extra werklast en de argwaan tegenover het Westen. Toch leken enkele leerkrachten zeer benieuwd naar de komende weken. Van enkele leerkrachten zijn we zeker dat we op hun medewerking kunnen rekenen, garandeerde de directeur ons. Het is duidelijk dat we aan het begin van een grote uitdaging staan. 


De kinderen dragen allemaal hetzelfde uniform en zijn heel lief. Ze wuifden, giechelden en keken vol verbazing naar die 2 blanken daar. Zie je niet iedere dag in deze wijk! Dit gebied heet Eprhaïmzegen en in deze school zitten vooral kinderen die uit het binnenland door hun ouders naar de stad gestuurd worden om school te lopen. Een groot aantal kinderen verblijft dan ook bij familie of vrienden, wat dan weer de opvolging en sociale controle van de kinderen niet ten goede komt. Op de foto's zie je dat ze een heel donkere huidskleur hebben (we waanden ons even in Afrika).


Met het Surinaams ritme hebben we het meest moeite. Hier geldt de regel 'No span', wat evenveel betekent als 'geen stress'. Morgen beginnen we met observaties in de klassen om ons werk een goede fundering te geven, terwijl we dit eigenlijk vandaag al hadden willen doen. We zullen onze planning met een Surinaamse pen moeten schrijven!


We zijn na deze dag alvast weer een ervaring rijker!

Warme groet uit Paramaribo!

Een boeiende week!

Elk zijnen dag

De voorbije week hebben we veel moois gezien, waar we een kort iets over gaan vertellen :)

Vorige week vrijdag bezochten we de palmentuin, die een historische betekenis heeft bij de ontwikkeling van de stad. De uitleg hierbij besparen we jullie, geïnteresseerden melden zich bij Brecht ;).  's Avonds pikten Alain en Trees ons op voor een BBQ en een lekkere fles Borgoe (Surinaamse rum). Het werd een leuke avond, en na een korte nacht trokken we richting Leonsberg om de boottocht naar Braamspunt (monding Surinamerivier in de Atlantische Oceaan) aan te vangen. Onderweg kregen we bezoek van een tiental dolfijnen die rond de boot zwommen, een prachtige ervaring!! Daarna bezochten we een plantage, die nu omgevormd is tot een primitief vissersdorpje. Braamspunt zelf was fantastisch; enkele uurtjes hengelen en genieten van het idyllische uitzicht! Op de terugtocht hielden we halt midden op de Surinamerivier om nog een uurtje te vissen en garnalen te kopen van plaatselijke vissers. We sloten deze onvergetelijke dag af onder een prachtige regenboog, gevolgd door een lekkere hap in een Javaans restaurant.

Zondag was een lekker luie dag aan het zwembad van familie van Alain en Trees. We hadden plezier tot 's avonds laat, onder een prachtige sterrenhemel. Dinsdag trokken we richting de zoo, waar we bekende en minder bekende dieren zagen. De zoo op zich is aan het bloeien en is aan een educatief centrum aan het werk. De hitte was enorm deze dag! Na een sïesta gingen we naar de film en vervolgens naar een karaokebar :) Het werd een lange, leuke avond.

Vandaag bezochten we Zanderij I, een zwemgelegenheid in de rimboe. We werden er getrakteerd door kennissen van Alain en Trees, en genoten opnieuw van de Surinaamse gastvrijheid en hun eetcultuur.

Hopelijk kunnen jullie een beetje meegenieten bij het bekijken van onze foto's op deze link:

https://www.facebook.com/media/set/?set=a.10150311403364936.355822.850194935&l=8408884d6f&type=1

Groetjes uit Suriname!

Voorbezoekje Stageschool & Colakreek

Dag blog-volgertjes!

Gisteren trokken we met Renaldo (de huispapa) op voorbezoek naar onze stageschool  'Pandit Ramadhar' in Emprhaïszegen. Het gebouw is recent opgeknapt en ziet er leuk uit. De school telt drie 'blokken' rond een centraal grasplein. De buurt waarin de school ligt, ziet er heel anders uit dan de stad. De huizen zijn ouder en kleiner en er heerst duidelijk meer armoede. Begin volgende week kunnen we in contact komen met de leerkrachten en directeur, waarna we écht aan de slag kunnen om ons project uit te werken. Daarvoor moeten we eerst de klassamenstellingen, taalniveau, etc. te weten komen. Dus volgende week meer nieuws hierover!

Eerst dus nog een beetje genieten :) We ontmoetten Alain en Trees, een belgisch - surinaams koppel. Ze namen ons vandaag op sleeptouw en we trokken samen met Trees haar Surinaamse familie richting 'Colakreek'. Het water heeft de kleur van cola, door het rotten van organisch afval uit de jungle. De gastvrijheid van de Surinamers valt echt op, we werden verwend met lekkere hapjes en drankjes! Het werd een leuke dag, die we afsloten met een tropische regenbui. Morgen staan Ford Zeelandia en de Palmentuin op ons programma. Vrijdag gaan we BBQ'en, zaterdag vissen op de Surinamerivier. Een druk programma, we amuseren ons op z'n Surinaams!

Groetjes

B&N

 

Eerste avonturen in Suriname!

Het eerste blogbericht vanop ons terrasje (7uur 's morgens, 28°C) in het zalige Suriname!

Zondag werd een heel lange reisdag, om 8uur 's morgens vertrokken we richting Schiphol waar om 14uur het vliegtuig opsteeg. Het toeval wil dat ons vliegtuig de naam 'Maria Montesorri' had meegekregen, wat ons direct in pedagogische sfeer bracht :) Na een kleine 9uur vliegen konden we vanuit de lucht het prachtige Suriname en zijn jungle bewonderen, we hadden nog nooit zoveel bomen bij elkaar gezien! Bij het uitstappen voelden we voor het eerst de warmte, 34°C voelt hier veel draaglijker aan dan in België (ook al is het lang geleden dat we daar de warmte gevoeld hebben!). Na het afhalen van de bagage stond een taximan ons op  te wachten voor een rit richting ons verblijf. Alleen de taxirit op zich was al een ervaring, in Suriname rijdt men links en trekt men zich eigenlijk ook niks aan van verkeersregels, wat soms resulteert in totale chaos! De aankomst bij de familie Sheikkariem was hartelijk, we voelden ons hier direct thuis. We huren het huisje achter op het erf en we hebben alles wat we nodig hebben!

De eerste nacht was (te) kort, we werden al vroeg wakker door de warmte en het fluitconcert van de vele vogels hier. In de voormiddag  trokken we de stad in voor een eerste verkenning, we weten nu wel ongeveer in welke straten toeristen komen en in welke niet :) We stapten tot aan de waterkant van de Surinamerivier, een restant uit de koloniale tijd waar het zalig is om te vertoeven. Tijdens de terugweg, naar de middag toe, werd het echt wel heet en moesten we vaak stoppen om water te kopen. Achteraf gezien niet zo slim om op de middag rond te wandelen, zelfs de Surinamers proberen dit te vermijden :)

Na een siësta namen Shahira en Loris ons mee naar een Europese supermarkt hier in de buurt waar je zelfs Colruyt producten kan kopen! We weten namelijke niet goed wat we zoal kunnen kopen om klaar te maken. Het is even zoeken, maar alles loopt wel los :)

 De tweede nacht was even kort maar we sliepen wel beter, dankzij de airco die de kamer op 22°C hield. Leve de airco! Leve Suriname!


Groetjes


Nathalie & Brecht