Na twee weken op de Pandit Ramadharschool hebben we al veel geleerd en beleefd. De leerkrachten zijn steeds sympathieker en de leerlingen zijn echt lief. We hebben echter wel al minder leuke kantjes ontdekt ondertussen... We zijn nu twee weken ver in het schooljaar en nog steeds komen ouders langs in de hoop nog plaats te vinden voor hun kinderen. Vaak kunnen deze ouders zelf niet voldoende Nederlands om heel het gesprek met de directeur in het Nederlands te voeren dus gebeurt er een deel in het dialect. Woensdag kwamen een mama en haar dochtertje om nog een plaatsje op de school te bemachtigen, maar geen van beide kon Nederlands... Het meisje was ongeveer 10 jaar oud en zou naar het vierde leerjaar moeten overgaan, zonder een woord Nederlands te kennen. De directeur verwees hen door naar de inspectie, maar geen van beide begreep zijn uitleg. Deze mensen zijn 'Marrons' en komen uit het diepe binnenland van Suriname, waar ze een taal spreken die ook de mensen in de stad niet verstaan, het was dus moeilijk communiceren!
Een andere gebeurtenis die ons erg trof, was het uitdelen van brood dat de school voorziet voor de kinderen die dit het meest nodig hebben. Zo waren we getuige van een conversatie tussen leerkracht en een leerlinge waaruit bleek dat het meisje thuis geen eten had gekregen en ook niks mee had, omdat het geld op is.. Reeds zo vroeg in de maand, hadden haar ouders geen geld meer over.. In de klas waar we de brooduitdeling meemaakten, waren er 4 kinderen die niks mee hadden en brood kregen. Opvallend was dat ze dit eigenlijk niet willen aanvaarden waar al de andere leerlingen bij zijn, ze schaamden zich ervoor.
Wat onze bezigheden betreft, zijn we goed op weg! Na een paar dagen observeren, ontdekten we een doos vol met jeugdboeken in het kantoor van de directeur. Dit blek echter maar de eerste doos te zijn van een enorme voorraad boeken,waarvan de dozen nog niet open zijn geweest... We stelden voor om met deze enorme voorraad boeken klasbibliotheken op te starten, wat werd goedgekeurd door zowel leerkrachten als directeur! Maandag begonnen we dus met het uitpakken van al de boeken, deze te catalogiseren en te ordenen per niveau. Na drie dagen waren we door de stapel boeken heen, wat de directeur enorm verbaasde. We werkten namelijk aan een iets hoger tempo dan ze op de school gewend zijn :). Het enige dat ons nog rest, is het uitdenken van een uitleensysteem, het aanbrengen van kleurstickertjes op de rug van de boeken, de verdeling over de klassen en het bijstaan van de leerkrachten.
Vandaag was het officiële opening van het nieuwe schooljaar binnen de stichting schoolgemeenschap Arya Dewaker, de Hindoestaanse schoolgemeenschap waartoe onze school behoort. De leerlingen kregen een dagje vrij en samen met de leerkrachten en directeur trokken we naar een Hindoestaanse tempel waar de plechtigheid zou doorgaan. De plechtigheid begon met een Hindoestaans gebedsmoment, echt de moeite om dit mee te maken! Daarna volgden 5 sprekers, die elk een belangrijke functie hebben binnen de gemeenschap Arya Dewaker. Het gebeuren is zelfs op televisie geweest, waar we blijkbaar goed in beeld zijn geweest! (We waren ook de enige blanken op héél de zaal!) Spijtig genoeg hebben we het zelf (nog) niet gezien op televisie, maar het gedacht doet ook al veel ;)
Tot Blogs!
